Prezent urodzinowy czyli Kinga

Czy wyobrażacie sobie piękniejszy prezent urodzinowy?
Otóż 29 stycznia będzie miała swoja premierę moja nowa książka, 1 tom trylogii "Lepsze jutro" zatytułowany "Słońce za horyzontem".
Jesteście ciekawi Kingi?

Rozmowa Dnia

Witajcie,

dzisiaj byłam gościem Moniki Sawickiej w Telewizji Ret-Sat1 w Łodzi.

Nasze spotkania są już tradycją. Monika zaprasza mnie do siebie po każdej premierze mojej książki. Tak było i tym razem. Rozmowa dotyczyła Tęczy nad jeziorem i nie tylko. 

A potem pozowałyśmy na ściance :D

Emisję programu z moim udziałem przewidziano na 14 listopada.

Wspomnienie

"Wydawało mi się, że się obudziłam, że nie śpię. Słońce
zniknęło gdzieś za chmurami i ciężko było określić, która jest
godzina. W pokoju panował półmrok, po chwili usłyszałam
cichutkie pukanie kropel deszczu o parapet. Usiadłam na łóżku
i zastygłam zszokowana. W fotelu, nie dalej niż dwa metry ode
mnie, siedziała moja mama. Przez głowę przeleciała mi myśl,
że jeszcze śpię. Mama wyglądała na zmęczona i smutną.
Ubrana była w jasna sukienkę, idealnie podkreślającą jej figurę.
Po śmierci Łukasza schudła i od tego czasu trzymała świetną
linię. Miała założoną nogę na nogę i splecione na kolanie
dłonie, wyglądała jak zawsze. Patrzyła na mnie przenikliwie i
pod wpływem tego wzroku powoli opuściłam głowę. I ją
usłyszałam. Głos miała cichy, dźwięczny, ale mówiła powoli,
jakby wydobywanie wypowiadanie słów sprawiało jej ból."

Mimo wszystko
2010

Echo duszy czyli nigdy nie jest za późno

"Pośród wątpliwości
choć przy dobrej radzie
Nie wiem, czy się dzielić
Czy chować w szufladzie..."

Pani Zofia jest emerytowana nauczycielką, 12 listopada skończy 85 lat z czego przepracowała w zawodzie 41 i właśnie ... zadebiutowała. Późno? Nie wypada?  Wypada, jak najbardziej!

Ale po kolei!

Mijałyśmy się zapewne nie raz i nie dwa, w końcu mieszkamy blisko siebie. Pani Zofia znała zapewne moich rodziców, dziadków, ale tak naprawdę spotkałyśmy się dopiero niedawno, na promocji mojej Tęczy. Pokochałam tę drobną kobietę od razu, porozmawiałyśmy i nie wyobrażałam sobie, aby nie być dzisiaj na Jej wieczorze. Było uroczyście - przybyło wielu jej uczniów, na czele z ustępującym Wójtem naszej gminy - kameralnie, trochę nostalgicznie, trochę śmiesznie.

Słuchałam tego, co mówiła Pani Zofia z przyjemnością. Jest ona najlepszym dowodem na to, że nie należy nigdy porzucać swoich marzeń, że nigdy nie jest za późno, aby robić to, co się kocha.

I już nie mogę się doczekać kolejnego spotkania - w drodze bowiem jest drugi tomik, który ukaże się na wiosnę :)

Tęcza nad jeziorem czyli drugiego tomu nie będzie :)

Miał być inny post. O tremie, trudnych początkach, o tym, że pisanie książek jest dużo łatwiejsze niż prowadzenie bloga i tak dalej...  Ale w międzyczasie przeprowadziłam miłą rozmowę o mojej ostatniej książce i kiedy padło zdanie "Powiedz, że będzie drugi tom", postanowiłam zmienić swe zamiary.

Tym, którzy już czytali i tym, którzy mają dopiero w planach, zdradzę pewien sekret; nie planuje drugiego tomu. Teraz. W tej chwili. Czy jednak nigdy, tego nie wiem. Cieszę się, ze historia Ewy jest dla Was ciekawa i chcielibyście wiedzieć, co wydarzyło się potem, ale ... trudno dogodzić każdemu. Jednym podobają się zamknięte zakończenia inni wolą otwarte, w których wyobraźnia galopuje w różnych kierunkach i wszystko może się zdarzyć. Ewa jest nieprzewidywalna, życie ja doświadczyło i teraz potrzebuje trochę czasu, aby wszystko sobie ułożyć, ale nie byłabym sobą, gdybym ją zostawiła samą sobie. Zamknijmy więc książkę z pewnością, że wszystko zmierza we właściwym kierunku. Drugiego tomu nie będzie, drugi tom jest w Was. Miłego wyobrażania 😊

Będzie mi niezwykle miło,  jeśli zechcecie zostawić ślad w postaci komentarza.

Dzień dobry

"Cokolwiek się dzieje, dzieje się zawsze na czas"
"Wszystko dzieje się po coś, w jakimś celu"

Skoro nadeszła ta wiekopomna chwila, przedstawiam Wam mojego bloga, w którym będzie sporo o pisaniu, o moich książkach i nie tylko. Jeśli chcecie mnie lepiej poznać, zapraszam :)